نویسنده چنین میگوید: نوشتن کتاب را به این منظور ساده شروع کردم که سازمانهای زیادی درکشورمان خود را مشغول برنامه ریزی استراتژیک کرده اند درحالیکه بیشتر آنها نتیجه مطلوبی از کار خود نگرفته اند.
هیچ مدیری برای شکست برنامه ریزی نمیکند ولی بسیار نادرند مدیرانی که برنامه استراتژیک آنها موتور موفقیت آنها شود.نتیجه مطالعات نشان میدهد قریب به اتفاق برنامه های استراتژیک در سازمانهای کشورمان فاقد قدرت لازم برای ایجاد تحول هستند ودر واقع برنامه استراتژیک نیستند.
نوشتن کتاب دلیل دیگری هم دارد و آن اینکه سازمانهای کشور با بحران رهبری مواجهند و به جرات میتوان گفت که بزرگترین چالش پیش روی مدیریت کشور فقدان ظرفیت رهبری است. مدیران در غالب سازمانهای کشور درواقع مدافعان و سرایداران وضع موجودند. رهبری به معنای برقراری نظمی نو در ورای قواعد موجود نیاز به اثربخش سازی استراتژی دارد.
